Bu dünya gelip geçici bir fırtına gibidir. Bizlerde bu fırtınayla savrulan, dalından kopmuş kuru bir yaprak… Nereye düşeceğimizden habersiz, düştüğümüz yeri de  kabulleniriz. Bir anlık hataların mâl oldukları sonuçlara katlanır, öylece hayatımızı sürdürürüz.

    Herkes kendi hayatını düşünür. Bilmez ki o; gülerken, bir şeyler yiyip içerken, sıcacık evinde koltuğa uzanıp televizyon izlerken bunların hepsinden mahrum kalan kaç kişinin olduğunu. Bilmez o, bilmez çünkü o insanoğlu. Belki hüzünlü bir anında bir kere geliverir aklına fakat iki dakika sonra her şey normale döner bir anda. Keşke elimizden bir şeyler gelebilse de yardım edebilsek deyip kollarını sıvayan kaç kişi vardır ki…

Çok üzücü değil mi bizler okula giderken yaşıtlarımızın gelinlik giyip gelin olması. Öyle öğrenciler var ki; ‘’ Neden okula gidiyoruz ?’’ der. Öyle küçük gelinler var ki; ‘’Okula neden gidemiyoruz? ‘’  Aslında onlarda biliyorlar okula neden gidemediklerini, fakat onlar hakkında istemedikleri şeyleri, istediklerinden daha çok önemseyerek alınan bir karar var ve bu kararın olumsuz olmasına ihtimal bile yok. Çünkü onlara söz hakkı bile verilmiyor. Biliyorum, biliyorum susuz kalan, her an yeşermeye hazır duran kaç fidanın olduğunu ama ellerinden bir şey gelmiyor. Zamanla susuz kalan o fidanlar kuruyup yok oluyorlar. Arkalarında da keşkelerle dolu bir hayat bırakıyorlar. Yaşadığımız her olaya farklı pencerelerden bakmayı bilmeliyiz. Belki de insanları bu şartlara sokan, sahip olamadıkları şeyleri elde etme isteğinin olmasıdır. Kim istemez ki kimseye muhtaç olmadan ailesiyle mutlu mesut yaşamak. Kim istemez ki çocuğunu okutup da gelecekte onunla gurur duymak.

       İnsanoğlu, doğrunun doğruluğunu keşkelerden sonra anlıyor. Çünkü; Keşkeler yanlışlar sonucunda açığa çıkan doğrulardır. Keşke her insan kendini sorgulayabilse…  Bir insan kendini sorgulayabiliyorsa bu o insanın bazı şeyleri kabullendiğini ve yanlışlar yapabildiğinin farkına varmasının göstergesidir. ’’Keşke hayatımızda, şu keşkeler hiç olmasaydı.’’ Bunu derken bile keşke diyorlardı.

                                                                                                                           MERVE GÜL