Daha dün gibiydi…

Geçmişe dönüp baktığımızda aslında çokta geçmiş bir zamandan bahsetmiyoruz. Yaklaşık 15-16 ay öncesi 30 Mart 2014 tarihinin ertesi gününden bahsediyorum.

Ordu büyükşehir belediye başkanlığının ilk seçimi olması özelliğini taşıyan seçimlerde 20’de 20 yapmanın gururunu ve sevincini yaşayan Ordu Büyükşehir Belediye başkanı Enver Yılmaz, mutluluktan havalara uçmuştu.
Ordu’nun dolayısıyla Ünye’nin de kendisine ait olduğu hissini derinlerde yaşayan Enver Yılmaz, Ünyeli siyasetçilerin ve aynı zamanda Ordulu siyasetçilerin kendisine yoğun ilgi göstererek pof poflamasından dolayı kendisini kaf dağlarında görmeye başlamıştı. 

Haksız da değildi tabi…

Çünkü, kendisine en büyük rakip gördüğü İçişleri Eski Bakanı İdris Naim Şahin’in elinden Büyükşehir Belediye Başkanlığını almış, hem çok değer verdikleri İdris Bey’i bir anda unutan Ünye ve Orduluların aynı sevgiyi kendisine  göstermeleri ve 20 ilçenin idaresinin kendi tekelinde olması çok hoşuna gitmişti.

Enver Bey,  o hevesle Ünye’yi ve Fatsa’yı yakın takip ederek, sorunlarıyla yakından ilgileneceğine dair söz verdiği bu iki ilçede büro açmıştı. Aylık 8 bin lira kira ödediği ve birkaç personeli görevlendirdiği Ünye bürosuna her Çarşamba günü gelerek halkın sorunlarını dinledi.
Gel zaman, git zaman, Ünye beklediği desteği göremeyince Enver Bey’e küstü;  Ve zamanla Enver Bey’den uzaklaşmaya başladı.

Eee.. 
İlgiye alışkın olan Enver Bey’de sevgisizliğe ve ilgisizliğe duyarsız kalamamış olacak ki, kendisi de her hafta geldiği Ünye’ye uğramaz oldu. 

Baktı ki, uğruna seferber oldukları İdris Naim Şahin gibi büyük yatırımlar yapmış bir bakanı bile bir çırpıda silebilen insanların, kendisine de ayrıcalık tanımayacaklarını mı düşündü acaba? Ünye’yi unutan sadece çöp meselesi gündeme geldiğinde Ünye’nin varlığını hatırlayan Enver Bey’e soruyorum?
Ünyeliler sizden uzaklaştıkça, sizde onlardan uzaklaşmaya başladınız. Daha dün, masal gibi başlayan Ünye serüveninden hevesinin çabuk geçti.
 Ne dersiniz (?)
Cicim ayları mı bitti?